- Πουλχερία
- (389 – ;). Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου (450 – 453). Πατέρας της ήταν ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αρκάδιος (395 – 408). Κάτοχος μεγάλης ελληνικής μόρφωσης, ευφυής και δραστήρια, ανέλαβε, μετά τον θάνατο του πατέρα της (408), την επιμέλεια της ανατροφής και της εκπαίδευσης του 8ετή αυτοκράτορα και αδελφού της Θεοδοσίου B’. Μετά τον θάνατο του Αντίοχου και την παραίτηση του μάγιστρου Ανθεμίου (411), η Π. ανελαβε τα ηνία του κράτους σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας του αδελφού Θεοδοσίου B’ του Μικρού (408 – 450), εκτός από μία μικρή χρονική περίοδο. Το 421 πάντρεψε τον Θεοδόσιο με την Αθηναία λογία Αθηναΐδα, η οποία μετονομάστηκε Ευδοκία. Επειδή ήρθε σε ρήξη με την Ευδοκία αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τα βασιλικά ανάκτορα, στα οποία όμως, ξαναγύρισε πανίσχυρη μετά την εξορία της αυτοκράτειρας στα Ιεροσόλυμα και έζησε κοντά στον αδελφό της μέχρι τον θάνατό του (450), οπότε τον διαδέχθηκε στον θρόνο. Παντρεύτηκε τον συγκλητικό Μαρκιανό από τη Θράκη, τον οποίο υποχρέωσε με όρκο να σεβαστεί την αγνότητά της, γιατί την είχε αφιερώσει στον Ιησού. Ίδρυσε στην Κωνσταντινούπολη τον περίφημο Πανδιδακτήριο (425), συνεκάλεσε στην Έφεσο την Γ’ Οικουμενική Σύνοδο (431), η οποία καταδίκασε τα δόγματα του Νεστόριου και στη Χαλκιδόνα την Δ’ (451), η οποία καταδίκασε τον μονοφυτισμό, και καθιέρωσε την ελληνική, ως επίσημη γλώσσα. Η Π. δημιούργησε πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα και ίδρυσε ναούς, μεταξύ των οποίων, στις Βλαχέρνες, τον πρώτο ναό της Παναγίας. Η Ανατ. Ορθόδοξη Εκκλησία την ανακήρυξε αγία. Η μνήμη της τιμάται στις 10 Σεπτεμβρίου.
Dictionary of Greek. 2013.